Ölümün yaşamaktan çok daha olağan olduğu 1290'lı yıllarda, Söğüt'te bir aşiretten koskoca bir devlet olmak... Bir yanda Osmanoğullarının devlet kurma mücadelesi bir yanda onlara engel olmaya niyetli Bizans ve tekfurları... Daha bir yanda da Selçuklunun ardından taht kapma yarışına girmiş dindaşları diğer beylikler... Neydi Kayıboyu'nun yiğitlerini diğerlerinden farklı kılan? Yaşamları, gelenekleri, töreleri,kültürleri, hayata bakışları, idealleri neydi? Bunlara ışık tutmaya çalışıyor Kemal Tahir. Özellikle Ahilik teşkilatına ve toplumsal dinamizmine vurgular çok güzel.
Yazarın bu eseriyle Türk Dili Kurumu ödülüne layık görülmesiyle beraber birileri tarafından Osmanlıcı olmakla suçlandığını da söyleyelim. Buna karşın eserde İslamcı bakışı rahatsız edecek vurgular olduğu da bir gerçek: Dönemin ozanı ve mana eri Yunus Emre'nin şarap içmesi gibi.
Hakim bir bakış açısıyla yazılan eserin dili müthiş. Sanki anlatan Kemal Tahir değil de Dedem Korkut. Özellikle Konya'ya gönderilen ulağın, Selçuklu Devleti'nin kötü durumunu anlatışı okuyucuyu hayran bırakacak bir üslupta.
Ahmet Yesevi'nin yetiştirip Anadolu'ya gönderdiği mana erlerinden, erdemliliğin ve bilgeliğin simgesi Şeyh Edebali'yi de anlatışı aynı güzellikte.
Hasılıkelam, artısıyla eksisiyle okunası bir eser. Keyif alarak okudum.
