Hepimiz birer komutan olacakmışız devrim gelince Akpınar'a. Malımülkü olmayan yaşayacak. Varıp onun bunun tarlasına tokadına, dilediğin gibi ekip biçeceksin. Çıkan da ortak olacak tümden. Köyefabrikalar dikilince de bizim üç oğlana birden iş hazır. Allah'ın izniyle devrim olunca tek bi nokta karanlık ki bıkkınlık gelene taze avrat sözü geçmiyor hiç. Bu da beni küstürüyor. Kitaba bu da yazılsın da biz bu işe kafa yorarken varsın komutanlığı senin kardeşine versinler. Yozgat'ın Akpınar köyü, zırnık vermez toprağı, üçü beşi istisna yoksul köylüsü, "acın yatıp gücün kalkıp" yuvarlanır giderler. Köyün marazlısı, büğdürü, sıracalısı Zabun Lütfü "derman Yozgat toprağında" deyip vurmuş yollara… Çekemeyenler varsın Zabun desinler. Bunun sonu roman olur. Turgut Ulucan ilk romanı Nergis'te yaptığı gibi yine küçük bir köyde yaşanan bir büyük hadiseyi anlatıyor. Devrim Bize Güldü Geçti, Akpınar köylüsünün "darbe" ve "komünizm" ile imtihanının neşe yüklü buruk hikâyesi.
(Tanıtım Bülteninden)
Turgut Ulucan , gerekse romanın kendisi 
Devrim Bize Güldü Geçti pek bilinen aktörler değil. Satış rakamları da pek iyi değil ki, kitap fuarında 5 TL. rafinda görüp almıştım. İletişim yayınları çok cimri bir yayınevi malum. Demek ki durum çok ciddi.
Öncelikle yazarımızın dili yumuşacık. Şive, ayrı bir tat karar bu tür romanlara. Kurgu
