- Ey insanlar, sanki dünyada ölüm, bizden bşakasına yazılmıştır. Sanki dünyada HAK (hakşinas olmak), bizden başkasına vaciptir. Sanki her gün uğurladığımız ölüler, bize yakın bir yolculuğa çıkmışlardır, geri döneceklerdir, haberleri kabirlerine gitmektedir. Biz de onların mirâslarını yemekteyiz. Sanki biz onlardan sonra ebedi kalacakmışız. Bize öğüt veren, ibret olan herşeyi unutmuş, her tehlikeden emin olmuşuz. (Hâkim, Tirmizî)