Yola devam mı edeyim, geri mi döneyim? Geri dönersem daha beter. Aynı korkunç yollardan bir daha geçmem gerekecek. Oysa ilerlersen yolun düzelebileceği umudu var.
Yaşam olağanüstü bir şey. Yaralarımız şaşılası bir hızla kapanabiliyor. Kapanmış yaranın izleri üstümüzde kalmasa akıttığımız kanı bile anımsayamayız. Zamanla izler bile yok oluyor.
Birçok kadın sorar kendi kendine, dünyaya neden çocuk getirmeli diye. Aç kalsın, üşüsün, ihanete uğrasın, aşağılansın, savaşta ya da hastalıktan ölsün diye mi?
Çalışmanın gerekliliğinden, çalışmanın yaşam sevinci verdiğinden, çalışmanın onurundan çok söz açacaklar sana. İnanma. Bu dünyayı kim düzenlemişse onun işlerini kolaylaştırmak için uydurulmuş bir yalan. Çalışma bir tür şantajdır; yaptığın işi sevsen bile her zaman başkaları için çalışıyorsun, hiçbir zaman kendin için değil. Her zaman çaba harcayarak çalışırsın hiçbir zaman sevinçli değil. ve hiçbir zaman istediğin zaman değil. Hiç kimseye bağımlı değilsen bile, salt kendi bir karış toprağını işliyorsan bile, güneşin, yağmurun, mevsimlerin buyruğuna uyarak çapa sallamak zorundasın.