İki satırın tek bir sayfaya sığmaması gibiydi yaşanılanlar;
Evet, onlarda bir çift omuza ağır geliyordu.
Ama insanoğlu kaldırıyordu.
Acı bir kahveye, hisli bir müziğe, iki satır şiire ve tüten bir sigaraya istinat ederek hemde.
Ve bunlar için yalnızlık icap eder.
Tam da bu sebepten:
Yalnızlık paylaşılmaz,
Paylaşılsa yalnızlık olmaz...
Ben sana hep üşüyordum
Çünkü kıştım
Nakıştım, bakıştım
İnkar etmiyorum da bunu
Seni sevmek gibi büyük işlere kalkıştım
Ve lütfen inkar etme
Sana en çok ben yakıştım.