Artık anlıyorum ki insanlardan intikam almak için kendini paralamaya gerek yok. Bazen sessizce bekler ve zamanın, senin yerine intikamını almasını seyredersin..
“Hatıralar hiçbir zaman yok olmuyor, her daim kalıyor ama insanlar yok oluyor işte... Bedenler ölüp gidiyor, ruh ise Rabb’ine kavuşuyor. Geriye kalan bizlerin tek avuntusu, hayal meyal hatırladığımız yüzler, gittikçe zayıflayan anılar...”
Ger huzur itmek dilesen ey Muhibbi fariğ ol.
Var midur Vahdet makaamı guşe-i uzlet gibi...
(Ey Muhibbi, eğer huzur içinde olmak istersen, feragat sahibi ol, dünyadan vazgeç. Allah’ın birliğine ulaşmak için yalnızlık köşesi gibi bir makam var mıdır?)