Dört Duvar Beş Pencere
Cemil KavukçuEn Beğenilen Dört Duvar Beş Pencere Gönderileri
En Beğenilen Dört Duvar Beş Pencere kitaplarını, en beğenilen Dört Duvar Beş Pencere sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Dört Duvar Beş Pencere yazarlarını, en beğenilen Dört Duvar Beş Pencere yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Ulan,” diyor, “bu gülüş bir roman be!”
Sayfa 21
Birden, insanın çok iyi bildiği bir sokakta bile kaybolabileceğini anladım.
"Artık hiçbir şarkı beni söylemiyor."
İyi ki deniz vardır, gemiler vardır, alıp başını gidemese de, alıp başını gitmeler vardır.
Bu yaşam güçsüzlere göre değil çünkü.
Durakta dolmuş bekliyorum. Bir minibüs geliyor, yarı yarıya boş. Elimi kaldırınca duruyor. Şoför bıçkın birine benziyor, sol elinin başparmağına bir tespih takmış, direksiyonu çevirdikçe tespihli eli bir aşağı, bir yukarı hareket ediyor. Bozuk yok muydu, diyor. Uzattığım para sağ elinde ve gözdağı verircesine sallıyor, gözleri de aynadan bana yönelmiş. Olsa verirdim, diyorum. O anda, 'bozuk para' gibi çok sıradan bir nedenle bile cinayet işlenebileceğini, yolunda giden (gittiği sanılan, ya da gitmeyen) bir yaşamın bir anda boyut değiştirebileceğini düşünüyorum.
Serseriler çok mu ilgini çekiyor, demişti. Evet, demiştim, onların aykırı bir özgürlük anlayışları var. Boş veriyorlar, adreslerini ve kimliklerini yitirdiklerinde kendilerini buluyorlar.
Açıktaki gemilerin hiçbirinin onu beklemediğini bilir. Hiçbir zaman, hiçbir yere gidemeyeceğini düşünür; bugüne kadar nasıl yaşamışsa, bundan sonra da öyle yaşayacaktır.
Sayfa 13 - undefined