Dört Kişilik Bahçe
Murathan MunganDört Kişilik Bahçe Gönderileri
Dört Kişilik Bahçe kitaplarını, Dört Kişilik Bahçe sözleri ve alıntılarını, Dört Kişilik Bahçe yazarlarını, Dört Kişilik Bahçe yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Varlıktan çöküşe Bir Osmanlı Ailesi
Bu kitap, edebiyat fakültelerinde ders kitabı olarak kullanılabilir kanısındayım.
Bir metin üç farklı formatta çıkıyor karşımıza.
Peki aynı metni üç defa okumak ne katar bize?
Aslında temelde metin aynı olsa da üstüne ekleyerek ilerliyor. Ve farklı formatlarda yazılıyor.
İlk metin sadece konuşmalardan oluşan, olayı anlamanızı sağlayacak bilgelere haiz bir radyo tiyatrosu şeklinde kaleme alınmış.
2. metin ise bir senaryo. Sinematografik ögelerle donatılmış.
Son ve asıl metin ise bir uzun öykü. En kolay anlaşılanı radyo tiyatrosu olduğu gibi en yoğun olanı da bilinç akışı tekniğiyle yazılan öykü.
İlk metinde olmayan ayrıntılar öyküye yedirilmiş. Yani aslında hep aynı metni okumuş olmuyorsunuz.
Peki ne anlatıyor? Son Osmanlı ailesini anlatıyor desek yanlış olmaz sanırım. Varlıklarını zamanla kaybederek fakirleşen ailede önce oğul aileyi terk eder. Sonra kızlardan biri kocaya kaçar. Metinde ise yedi yılın ardından kocasını bırakıp evine geri dönen Talia'nın ailesiyle hesaplaşması işleniyor.
Mungan'ın dilini bilen bilir. Ben çok seviyorum. Tanışmak isteyenlere ve yazarın hayranlarına bu deneysel metni kesinlikle tavsiye ederim.
Not: Yazarın 
Son Istanbul kitabında bulunan iki öyküden birisi bu kitapta yer alan Dört Kişilik Bahçe öyküsüdür. Aynı öykü iki kitapta da bulunuyor. Bilginize..
Herkes mutsuzdu , kendi dünyasının tekin ıssızlığına çekilmişti herkes. Bütün sözcükler unutulmuştu.
Kolay olanı herkes sever anne.İş ısırgan otunu sevmekte , sevebilmekte...
Hiç ölmeyecekmiş gibi her şeyi yarına bırakıyoruz zaten.
Ne var ki , her şey böylesine acımasızca mı değişmeli? Dünya değişecek diye her şey, ama her şey feda edilmeli mi? Eski güzelliklerden hiçbir şey , ama hiçbir şey yaşatılmamalı mı?
Bahçeler , bir şeyleri anlatmak içinmiş. Oysa bizim anlatacak hiçbir şeyimiz kalmadı.
Bahçeler , bir şeyleri anlatmak içinmiş. Oysa bizim anlatacak hiçbir şeyimiz kalmadı.
Hiç ölmeyecekmiş gibi her şeyi yarına bırakıyoruz...
Sayfa 59
Herkes hırpalıyordu beni.
Herkes yaralıyordu...
Sayfa 55
Kendine bir duvar örmüşsün...
Suskunluklarınla...
Sayfa 53