Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.27
Düşüş
Albert CamusEn Yeni Düşüş Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Düşüş sözleri ve alıntılarını, en yeni Düşüş kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.110 üzerinden
İnce ama içerik olarak yoğun bir kitaptı. Karşısında biri varmış da onunla konuşuyormuş gibi düşündüğümüz kitap kahramanının içsel hesaplaşmalarını içeriyor. Kitap boyunca sürüp giden bir olay yok, ana karakterin kısa kısa bazı yaşadığı olaylar ve kendisinde bıraktığı izler var. Benim için kitabın en vurucu yeri köprüden atlayan kadına karşı karakterin sergilediği tutum oldu. Zaten bu olayın getirdiği vicdan azabına kitabın sonunda da değiniyor. Karakterimiz, iyilik adı altında yaptıklarının arka planında aslında ne gibi duygularla bunları gerçekleştirdiğini anlatıyor, kendisiyle yüzleşme cesaretini gösterirken bir yandan o hastalıklı yanını yine kendi kendine kabul ettiriyor. Yalnız bireysel çıkarımları değil toplum hakkındaki tespitleri de düşündürücü.
bir albert camus romanı. kendisinin muhteşem olduğuna inanan ve etrafındaki insanlara ufak tefek iyilikler lütfederek vicdanını tatmin eden bir adamın düşüşünü anlatır. spoiler içeren kısma gelirsek, kitapta üç tane 'düşüş' örnek verilebilir. fiziksel düşüş, intahar eden kadının düşüşü. kitabın kahramanı dönüp bakmak yerine es geçtiği bu olaydan sonra kendini ve dünyayı sorgulamaya başlar. kadını kurtaramamış olmanın verdiği yük ona ağır gelir ve kendisinin hiç sandığı gibi iyi bir insan olmadığını fark eder; çünkü bizi biz yapan seçimlerimizdir, kendimizi seçimlerimizle tanımlarız ve kadını kurtarmamayı seçen adam bunun farkına varmıştır artık. ikinci düşüş de paris'ten amsterdam'a taşınan kahramanın coğrafik düşüşüdür. deniz seviyesindeki bu şehri cehenneme benzetir. bütün bunların sonucunda, kahramanın sosyal düşüşünü, kendini sorgulamasını ve itiraflar aracılığı ile özgürleşmeye çalışmasını görürürüz. insanların -mış gibi yapan toplum kurallarına ve değerlerine bağlı kalarak aslında birey olamayıp hapis hayatı yaşadığını fark ettiğini görürüz. ve tek çıkar yol bunların farkına varıp gene de yaşamak, kendi kurtuluşunu kendinde bulmak; kendi seçimlerini kendi yapan ve kendini başkalarının değerleriyle tanımlamayan bir insan olabilmek.
Avukat Jean Baptiste Clamence'in itirafları şeklinde hazırlanmış felsefî temelli bir edebi eser.
Burjuva ahlakının çöküş ya da "düşüş"ü, insanların bencillikleri kurgusal düzlemde ele alınarak sunulmuş.
Kitap, Clamence’ın Amsterdam’da Mexico-City adlı bir barda tanıştığı bir adamla konuşmaya başlamasıyla başlıyor. Ona kendinden bahseder, hayatından ve çeşitli konulardaki düşüncelerinden bahseder. Başlangıçta kendini düzgün, yardımsever, saygılı, dürüst biri olarak tanıtıp hayatından memnun olduğunu söylese de bu konuşmalar kendisini sorgulamasına neden olur. Hayatının, karakterinin ve davranışlarının ardındaki gerçek nedenleri sorgulamaya başlar. Kitabın anahtar kelimesi ‘sorgulamak’. Clamence’ın ceza avukatı olması da bunu desteklemektedir. Zaman geçtikçe Clamence ne kadar bencil, kinci ve kendini beğenmiş biri olduğunu ve yardımseverliğinin arkasında bencillik ve kendini beğenmişliğin yattığını fark eder. Sonra etrafındaki tüm insanlara, minnettar müşterilerine ve ona hayran olan tüm kadınlara rağmen ne kadar yalnız olduğunu fark eder. Aslında şimdiye kadar hepsini bilse de şimdiye kadar hep görmezden gelmiştir. “Düşüş” kitabının başlığının en önemli tezahürlerinden biri, Clamence’ın Paris’te evine giderken geçtiği bir köprüde bir kadının intiharına tanık olmasıdır. Kadının köprünün kenarında durmuş denize baktığını görünce umursamadı ve yoluna devam etti. Köprüden iskeleye çıkarken, suya ‘düşen’ kadının sesini duyar. Şaşırdığı yerde donup kalıyor. Arkasına bakamıyor, bir adım bile atamıyor. Bir süre sonra arkasına bakmadan yoluna devam eder. Bu, Clamence’ın kendisine ve çevresine ne kadar yabancılaştığını gösterir..
Çok az yazar eserleriyle kendi hayatının anlamını sorgulama cesareti gösterebilmiştir. Nasıl ki Dostoyevski "Yer Altından Notlar"ı, Tolstoy "İtiraflarım"ı yazmışsa Alber Camus da ömrünün sonuna yakın yazdığı(1956) "Düşüş" romanında kendisiyle yüzleşir.
Parisli ünlü bir avukat olan Clamence, yardımsever, arzu dolu ve oldukça çapkın bir adamdır. Amsterdam'da köhne bir barda geçmişinin sayfalarını çevirir bir bir.
Yükselişin düşüşe, kesinliğin belirsize, bencilliğin düşkünlüğe evrildiği yaşamda anlam yerini hiçliğe bırakır. Aydınlatıcı parlak renkler giderek kirli ve sönükleşir. Peki, neye göre yaşamalı? Zevk ve sefa peşinde koşturarak mı, erdemlerimizi besleyerek mi ya da boş vererek oluruna bırakarak mı?
104 syf.
·
Puan vermedi
Olduğunuzu sandığınız kişiden ne kadar uzak olduğumuzdan bahsetmekte. Çevrende seni seven, saygı duyan ve önem veren ne kadar insan olursa olsun insanoğlunun yanlız olduğundan söz ediyor...
Hazır olun düşüyoruz.
*Bu kitap kısa olmasına rağmen hayli üzerine yoğunlaşılması gereken bir kitap. Çünkü her sayfada bir yargı, bir eleştiri ve bir tokat var. Ve en kötüsü bu yargıların, suçlamaların ve itip kakmaların hedefi sizsiniz. Öyle çekici bir üslup hâkim ki her sayfada kendinizi düşüşün içinde buluyorsunuz. Acımasız yargılamalar; bedeniniz ve en önemlisi ruhunuz yazarın kalemi tarafından esir alınıyor, siz bundan zevk alıyorsunuz.
*İnsanlar yargılarlar. İyilik yaparsınız, yargılarlar. Seversiniz, yargılarlar. İstersiniz, yargılarlar. İnsanların birincil özelliğidir bu ve pek tabii bende kusma hissiyatı uyandırır. Peki neden yargılarlar? Cevabı karakterimiz Jean-Baptiste Clamence veriyor:
“O zaman insanlar yargılanmamak için yargılamaya koşarlar.”