Genel manada zorlama bir sistem ve dünya eleştirisi.
Zorlama diyorum fakat şunun da hakkını teslim etmek gerekir ; yazıldığı dönem için belki de bu gerekliydi. "Bakın ey insanlar hepiniz ahmaksınız demek " pek hoş karşılanmayacağı için, yazar bu yola başvurmuş. Peki neden zorlama, kabuğumuzu kırmak, bizden başka dünyaların olduğunu görmek, bunları yaparken de aklımızı yitirmemek gerekliliğini anlatıyor ve 160 sayfa sıkıcı bir öykü okuyorsunuz. Kitabın sonunda mükemmel bir varlık ona gerçeği gösteriyor ama o varlık da kendinden başka gerçeklik olduğuna inanmıyor. En nihayetinde iş Silivri'de mahkumiyetle bitiyor.
Genel bir iktidar eleştirisini de bırakayım kitaptan; "şekiller birbirini tanımak için seslerden yardım alır, üst mertebelere doğru çıktıkça seslerden ayrım yapmak zorlaşır çünkü sesleri hep aynı çıkar".
Ayrıca, ç
ok sayıda yazım hatası da kitaba yakışmamış.