Ebu Müslim'in etnik menşei kesin olarak bilinmemektedir. Arap olmamakla birlikte Türk veya Fars asıllı olduğuna dair de bilgi yoktur. Kanaatimizce Horasan ve Merv bölgesinde Türkmen nüfusunun yoğun olduğu yerde yaşadığından dolayı Ebu Müslim'in Türkmen olma ihtimali yüksektir. Anadolu Türkmen halkı da Ebu Müslim'i bir Türk kahramanı olarak kabul etmiştir. Siyasi ve askeri başarılarının yanında Horasan'ın imarı yolunda da büyük adımlar atmıştır. Merv de ve Nişabur da camiler yaptırmış; Merv ve Semerkand'ın surlarını tamir etmiştir. Ebu Müslim İran, Özbekistan, Türkmenistan ve Dağıstan da olduğu gibi Anadolu Türk halkı arasında da mübarek kahramanlardan biri kabul edilmiştir. O daima hakkı savunan, haksızlığa ve zulme karşı çıkan bir kişi olarak gösterilmiştir. Halife Mansur tarafından (12 Şubat 755) Rumiye'de öldürtülmüş, Ebu Cafer'in emriyle cesedi Dicle nehrine atılmıştır. Ebu Müslim ölümünden sonra onun soyundan geldiğini iddia eden veya onun imametlerine, uluhiyetine inanan bazı kişiler ve gruplar siyasi-dini isyanlar başlatmışlar ve intikamını almak için seferber olmuşlardır. Bunlar arasında İshak (Türk), Sinbad, Mukanna El-Horasani ve Babek gibi şahıslarla Rızamiyye, Hürrem Dinniye (Hürremiye), Ebu Müslimiyye, Berkükiyye, Revandiyye, Mukannaiyye gibi fırkaları sayabiliriz. Ebu Müslim'in ayrıca Ahiler ve Bektaşiler nezdinde de büyük itibarı vardır. Ebu Müslim Horasani'nin ölümünden sonra miras olarak sadece beş hizmetçi kız bıraktığı rivayet edilir. Kaynaklarda Fatıma ve Esma aslı iki kızı ile Yaser adında bir kardeşinden bahsedilmektedir. Dünyanın çeşitli kütüphanelerinde yazma nüshaları bulunan bu halk hikayeleri ve destanlar ciltlerle ifade edilmektedir. Elinizdeki bu kitap da onlardan birisidir.
