Muhasebe ve dolayısıyla vergi ile bunca yıl hasır nesir olursunuz, ekmeğinizi bunlardan kazanırsınız, isinizi iyi yapmaya gayret edersiniz; öte yandan gece ve gündüz kalem ve kitap elinizden düşmez, yazar ve okursunuz durmadan. Bu birbirine karşıt gibi görünen ya da algılanan iki hayat yolu, iki yetenek, iki merak, sonunda tatlı bir ortaklığa vardı. Okuduğum kitaplarda, vergi ve muhasebe ile ilgili, ilginç ve sıra dışı olarak olarak gördüğüm her olay, her olgu ve her bilgi, ilgimi çekmeye başladı. Derlemeye, yazmaya başladım bunları. Elinizdeki kitap böyle doğdu iste. Anası edebiyat, babası muhasebedir. "Vergi ve Edebiyat", "Vergi Ve Muhasebe Gülmeceleri", "Vergi İsyanları", bu gayretlerden bazı baslıklardır. "Tarihte Vergi" ise, verginin tarihi değildir; vergi tarihinin hiç ya da az bilinenlerinden yapılmış, ilgi çekici derlemelerdir.
Şair Eşref’in "fahişelik vergisi" koymak isteyen dönemin hükümetine yolladığı taşlama, deyim yerindeyse "it yese kudurur" cinsinden: "Vergi miktarını ol mertebe artırmalı ki Sahibi servet olanlar da züğürt kalmalıdır.Yalnız fâhişeler vergisi haksızlık olur, Evlilerden de yattıkça rüsûm almalıdır."
