“İşte o gelincik kırmızısıyla bezeli dağlar benim dağlarım! O renk benim rengim! Ben o kırmızı rengin kendisiyim! O renk annem, babam , ablam, memleketim, dilim, şarkılarım ve her şeyim… Gözlerimden ve yüreğimden söküp alınamayan her şeyim…
işte bizim gibi kölelerin değeri sonunda bu kadar! ister padişahı büyüt, ister şehzadeleri! ister onların uğruna başını cellatlara teslim et! sonunda bir zamanlar köle alındığını, aslının köle olduğunu hatırlıyorsun.