Türk eğitim sistemi laik ve bilimsel kimliğine 1924’te kabul edilen Tevhid-i Tedrisat düzenlemesi ile kavuşmuştu. 1950’lerden itibaren laik eğitimden uzaklaşma çabaları başladı. 2000’li yıllara kadar çeşitli iniş ve çıkışlarla hırpalanan ve toparlanan laik eğitim sistemine son ve en ağır darbe 2012 yılında çıkartılan 4+4+4 eğitim yasası ile vuruldu. İnanç eksenli ve piyasacı eğitim anlayışı, sistemin çöküşünü beraberinde getirdi:
İmam-hatiplerin orta kısımlarının açılması ve türbanın ilköğretime kadar inmesi
Sözde “seçmeli” din dersleri ile tüm okulların imam-hatipleştirilmesi
5 yaşını yeni bitiren çocukların okula ve çok erken yaşta din eğitimine başlatılması
Evrim teorisinin derslerden çıkartılması ve bilim yerine inancın tüm derslerin içine yedirilmesi
Dini vakıf ve cemaatlerin yapılan protokollerle tüm okullara sokulması ve benzer uygulamaların önünde artık hiçbir engel kalmıyordu.
Daha önce EVRİM VE BİTMEYEN KAPIŞMA-TÜRK EĞİTİM SİSTEMİNDE EVRİM isimli kitabı yayımlanmış olan yazarımızın bu ikinci kitabı.
Elinizdeki kitapta Türk eğitim sisteminin yüz yıllık çalkantılı hikâyesi ve son gelinen durum kolay okunan akıcı bir dille ele alınıyor.
