Elif Gibi Sevmek 1 kitaplarını, Elif Gibi Sevmek 1 sözleri ve alıntılarını, Elif Gibi Sevmek 1 yazarlarını, Elif Gibi Sevmek 1 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hasret, olgunlaştırır İlmel-yakin ise,
Hasret, acıtır, Aynel-yakin ise,
Hasret, kelebeğin bilmek için güneşe gitmesi gibidir
Hakkal-yakin ise,
ne kanat bırakır ne düşünce...
5 vakti takip etmek yerine, düzene karşı duruşumuzu açıklama ihtiyacı duyduk. Kaliteli bir ileti bulup, sanalda anlatmaktı kendimizi tek derdimiz.
Her gün bir yerlerden göçtük, yerimizi bilmeden.
Elde ettiklerimiz, kaybettiklerimizin bedeliydi sadece.
Sadakat, şimdiki zaman sevdalarının eksik yanı. Gözlerine baktığımda gözlerin bile beni öyle sarmalı ki kollarından ziyade, bileyim o gözlere başka bir yüz değil hayal bile girmesin...
Bileyim ki namazlarından sonra adım geçsin, bilirim ki ruhuna dahi başka biri değmez.
Ne çok yaşamak telaşı vardı. Hiçbir zaman bu telaşa alışamadım. Belki bilinçli olarak alışmak istemedim. Bu dünya gözüme hep hüznün bir perdesi gibi göründü. Sanki sonunu gören birisi kadar eminim ki bir gün perdeler kalkacak. Küçük kardeşim, büyük abim, yemin ederim ki bir gün bu perdeler kalkacak. Zerre kadar adam saydıysanız beni bana güvenin bu perdeler kalkacak. Ve bu dünyadan sıyrılmanın en büyük imtihan olduğunu anlayacağız.
“Sen yoktun o zamanlar,
Çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben...
Ne zaman bir dert gelse bana,
Yağur yağar;
Dinler, dokunur ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım...
Ateşim sönerdi...
Sonra büyüdüm,
Gözlerini gördüm,
Yandım,
Yağmur yağdı ve ilk kez sönmedim...
Ben yağmurdan fazla bir seni sevebildim...”