Derdinden korkmayan,
Yağmurlu geceleri özleyen,
Sebepsiz hüznü her daim yüreğinde,
Geceleri yalnız kaldığında ise gözlerinde
taşıyan,
Gerçekten, gerçekten,
Gerçekten özleyen,
Ama anlatamayan,
Anlayanı olmayan,
Kitapları seven, okuyan,
Kılan,
Sadece vuslata değil hasrete de “eyvallah’ı” olan,
Kendi çayını kendi demleyen,
Dostlara selam olsun...
İstediği kadar yağsın İstanbul’a,
Gözlerini gören benim,
Benim sırılsıklam...
İstediği kadar yağsın semadan,
Gözlerine düşen benim,
Benim sırılsıklam...
Meğer Elif sevda imiş , sevda da Elif,
Hakk'a gitmek için bir imtihan lazım imiş,
Elif bu yolda başıma gelen en güzel şey,
Elif gibi sevmekte Rabb'i sevmekmiş.
Rabb'e yürümek içinde bir sevdayı sebep etmekmiş....