Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları
Kemal YalçınEn Eski Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları Gönderileri
En Eski Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları kitaplarını, en eski Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları sözleri ve alıntılarını, en eski Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları yazarlarını, en eski Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Türk tarafını tutup, Yunanlılara küfretmek kolaydır. Yunan tarafını tutup Türk tarafını suçlayabilirsin. Kolaydır. Zor olan iki tarafın da iyiliğini kötülüğünü görmek, yazabilmektir”
Sayfa 21Kitabı okudu
Bu dağlar, bu topraklar, bu insanlar hepimiz çok acılar çektik. Korkma! Burada başına bir iş gelmez. Jandarma dipçiği yoktur burada!
Sayfa 35Kitabı okudu
Türkler hiç Türkçe bilmiyor, biz Rumlar da hiç Rumca bilmiyorduk! Türkler Rumca konuşuyor, Rumlar da Türkçe konuşuyordu!
Sayfa 70Kitabı okudu
Bir çocuğun, bir bebenin bağırması hepimizi ele veriyor, hepimiz ölümle burun buruna geliyorduk. Ölenler oluyordu.
-Ya çocuklar ölecek, ya hepimiz öleceğiz dediler!.
Sonra, bir iki yaşlarında ki 20 kadar bebeyi, çocuğu babaları; eli varmayanlarınkini başkaları öldürdü! Dağdaydık. Ölüm vardı. Korku vardı! Başka çare yoktu.
Sayfa 93Kitabı okudu
“Başımıza bu işleri açanlar, çoktan unutup gitti acılarımızı, çektiklerimizi. Biz ağladık onlar güldü. Rum’un kanı aktı, Türk’ün kanı aktı, onlar keyiflerine baktı!”
Sayfa 103Kitabı okudu
Çoğunun izi bile kalmadı.
Ha burdaki camiler
ha ordaki kiliseler!
Ahlı tapınağın yüzü mü güler?
Sayfa 110Kitabı okudu
‘Bu dünyada ölüm değil, zulüm var!’
Sayfa 120Kitabı okudu
“Baba Yorgo, Türkçe’yi nasıl oldu da unutmadın, böyle güzel konuşuyorsun?”
“Türkçe, benim vatanımın dilidir, unutmam!”
Sayfa 132Kitabı okudu
Sen benim gibi yaşasan, ben de senin gibi yaşasam. Sevgiyle olsa ya her şey!
Sayfa 144Kitabı okudu