Emanet Dolabı Bebekleri
Ryu MurakamiEmanet Dolabı Bebekleri Gönderileri
Emanet Dolabı Bebekleri kitaplarını, Emanet Dolabı Bebekleri sözleri ve alıntılarını, Emanet Dolabı Bebekleri yazarlarını, Emanet Dolabı Bebekleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Oh, rüyaymış" deyip de, insan elini göğsüne koyarak tekrar uyuyabiliyorsa, buna korkulu rüya denmez. Gerçek korkulu rüyalar, uyandığında yatakta derin soluklar aldığında bile akıldan sıyrılıp, odayı bir hayalet gibi kaplar ve sayıları gittikçe artar, mobilyalar ve perdelerin gölgesine saklanarak gözetlemeye başlarlar ve insan bir daha uykuya dalamaz.
"İnsanların neden aletler yapmaya başladığını biliyor musun? Taşları, kayaları neden üst üste koyduklarını biliyor musun? Yıkmak için. Yıkımın şoku başka şeyleri yaratır."
Kiku bu ışıl ışıl şehrin kuralını öğrenmişti. Beklemek. Bağırmadan, çağırmadan, kaba kuvvet kullanmadan, koşuşturmadan, dolaşmadan, yüz ifadesini değiştirmeden beklemek. Kendi enerjin tükenene kadar beklemek.
Kötü bir şey olacak hissine kapılıp da haklı çıktığında, Kiku'nun aklına hep mıknatıs gelirdi. Güçlü bir mıknatıs gibi, kötü bir şey olacağı hissi çevredeki şeyleri kendine çekerek gerçek bünyesini ortaya çıkarır.
Kendisinin en çok istediği şeyin ne olduğunu anlayamayan biri, istediği şeyi asla elde edemez.
Tek başına olmanın karakterine uygun olduğunu anlıyordu ama arkadaşlarının olmasını istediği zamanlar da vardı.
Kiku ve Haşi arasındaki ilişki, bünyeyle hastalık arasındaki ilişkiydi. Bünye, çözümü imkansız tehlikelerle karşılaştığında hastalıklara sığınır.
Haşi, yaptığı modele Kiku'nun bakmasına sevinmişti. "Bu rası fırın, burası gaz tankı, burası mezarlık" diye açıkladı. Kiku, Haşi'nin açıklamalarının bitmesini bekdi. "Emanet dolabı neresi?"
Sayfa 12
Yağmur yağdığında sanki her an bir şey hatırlayacaksın gibi oluyor..
Hiçbirşey değişmedi. Etrafta yabancılardan oluşan bir kalabalık var ve herkes sana ne yapman gerektiğini öğretiyor. Ve herkes yalan söylüyor.