"Gecenin bir yarısı, anneniz sizi elinde bir bıçakla ölüme çağırarak uyandırdı mı hiç?
Ben kızlarımı öldürmek için gecenin bir yarısı uyandım ve elimde bıçakla odalarına girdim. Mine'min kolunu, Minel'imin saçlarını kestim. Kızlarımın ağlayışlarına, bağırışlarına babaları koştu ve elimden bıçağı alan benim kocamdı. Ama ne vardı, biliyor musun? Minel her gece saçları için ağlarken, ben değil, babası onun saçlarını taradı."
-"Sana şu an hiç olmadığım kadar dürüst olacağım ve bu belki de bir daha hiç olmayacak."
-"Benim kalbim pusulam,"
-"Ben pusulamı küçük bir kız için kaybettim ama yok etmedim. Fakat o boşluğu iyilik için ya da kötülük için yine küçük bir kız uğruna hep var edeceğim, söz veriyorum."
İnsanlar, boyunlarındaki halkalarla zincirlere bağlanmış hayvanlardı; zinciri tutan ise insan olmak istemeyecek kadar bencil, zinciri koparmak istemeyecek kadar merhametli, iyileştirmek istemeyecek kadar gaddardı.