Kalp kırıldıkça büyür ve şekil değiştirir. Bazıları bu büyümeyi kaldıramaz. Bununla savaşamaz da. Öylece kırılan kalplerin biriktirdiği yorgunluk bir diğerine duyulan inancı derinden sarsıyor, insanın kendinden kaçarak başka bir diğerini bulma isteği, her ne boksa! Zamanla o canım iman tahtasında delikler açıyor, berbat bir şey bu. Ortada niyet olmayınca geri kalan her şey zulüm oluyor, anladın mı?