Aldığım editörlük eğitiminin kitap sohbetlerinde adı sıkça geçince meraktan aldığım bir kitap; Eşlikçi Kız.
Nina Berberova, #rozahakmen in duru çevirisiyle dilimize kazandırılan bu eserinde kıskançlığı temel alıp, farklı koşullarda yetişen müziğe aşık iki kadını bir araya getiriyor.
Esas kadınlardan ilki Soneçka, babasının kim olduğunu bilmeyen, piyanist annesiyle fakir bir evde yaşayan yetenekli bir piyanist ama aynı zamanda da çekingen bir mizaca sahip. Yaşam öyküsü dile getirilirken alt metin olarak aile, geçmiş, gelecek ve kimlik sorgulaması yansıtılıyor. Yolu bir şekilde diğer esas kadın Marya Nikolayevna'yla kesişir.
Marya Nikolayevna ise şöhret yapmış, hayatını müziğe adayan bir opera sanatçısı. Onun öyküsünde ise aşk, evlilik, sadakatsizlik, güven ve yanlış seçimler alt metin olarak verilir. Marya'nın evli ve parlak hayatının yolu aşka düşünce sancılı süreçlerden geçer. Bu sürece, kendisine müzikte ve turnelerde eşlik etsin diye yetiştirdiği Soneçka da tanık olduğu için kitabın konusu evrilip değişerek karşımıza kanlı canlı sadakatsizlik olarak çıkıyor.
Zaten kendisini Marya'nin gölgesinde kaybeden ve pasif kalan Soneçka, ruhunu kemiren kıskançlığa yenik düşer. Sıklıkla iç sesini dinlediğimiz pasif(!) eşlikçi kızımız, geleceğini kurmak uğruna farklı bir dünyanın içine düşünce soğukkanlı, cesur ve kimi zaman masumane bir tavrı yüzüne maske eder.
Kitabın sonu hakkında konuşmak istediğim çok şey olsa da dile getirmek hoş kaçmayacak. O yüzden fazla beklentiye kapılmadan okumalı, bu uzun öyküyü.
Eşlikçi Kız 
Nina Berberova
