Eugenie Grandet kitabından şu bölümü okumaya başlıyorum: 🌺📖 «Que votre nom, vous dont le portrait est le plus bel ornement de cet ouvrage, soit ici comme une branche de buis bénit...» Yani bu cümle, “Portresi bu eserin süslemesi olan sizin, isminiz…” diye başlıyor. Şimdi okuyup rapor hazırlamaya çalışıyorum. Raporu değerli yapan şu oluyor:
Fyodor Dostoyevski, bir Balzac hayranıdır ve bir yayınevi için bu kitabın çevirisini yapacaktır. 📝 Aynı zamanda bu kitap, Dostoyevski’nin Fransızcaya ilk çeviri deneyimi olarak da biliniyor. Ancak kitabı normalden çok daha fazla yoğun duygularla, yani abartılı cümlelerle çeviriyor. Editör bu kitap üzerindeki bütün o abartılı duyguları içeren sözlerin üzerini çiziyor. Henüz 20’li yaşlardaki Dostoyevski buna çok üzülüyor ve şöyle diyor: “Ben kitabın içindeki sözlere değil, gerçek duygularına bağlı kaldım.” Bu olay üzerine, ‘bir isme hayran olmak ne demek,’ diye kendi kendime sorunca… 🌺 Aklıma gelenler; Balzac, hayranı olan Dostoyevski ve bu kitap oluyor. Bir nebze de olsa adımı sevebilme umudum var mı diye düşünerek çektiğim bu kare gibi… 🌿🙂↔️
Eugenie Grandet kitabını Türkçe çevirisiyle okumadan önce Fransızca haliyle inceleyip bahar temizliği yaptığım sayfa… Ve kitabın bu sayfasındaki en sevdiğim söz… 📖🤭🌺
x.com/muh__canan/stat...