Hacı Bektaş Velî, 13. yüzyılda Anadolu’da yaşamış, Balkanlar başta olmak üzere fikirleri bir çok coğrafyada Bektâşî tarikati vesilesiyle yayılmış önemli bir mutasavvıfımızdır. Onun hakkında araştırma yapan uzmanlar: Makâlât, Fâtiha Tefsiri, Şathiye, Hacı Bektaş’ın Nasihatleri, Şerh-i Besmele, Hadîs-i Erbaîn Şerhi, Makâlât-ı Gaybiyye ve Kelimât-ı Ayniyye adlı eserlerin ona aitliği konusunda yaygın bir kanaate sahiptirler. Bu eserlerden bazıları Latin harflerine aktarılmış, sadeleştirilmiş, Arapça ve Farsça yazılmış olanlar da başta Makâlât olmak üzere tercüme edilmek suretiyle çeşitli araştırmacılar tarafından yayınlanmıştır.
Alevilik/Bektâşilik hakkında araştırma yapan pek çok bilim adamı tarafından Hacı Bektaş Veli’ye ait eserler arasında gösterilen ve şimdiye kadar nüshası bulunamayan eserlerden birisi de Fâtiha Tefsiri’dir.
Yard. Doç. Dr. Hüseyin Özcan İngiltere’de yaptığı araştırmalar sırasında British Museum Library’de yazma eserleri incelerken Hacı Bektaş Velî’nin Makalât’ıyla bir arada istinsah edilmiş olarak Fâtiha Tefsiri ‘ni bularak, eserin Hacı Bektaş Veli’nin Besmele Tefsiri eseri ile benzerliklerinden hareketle Fatiha Tefsiri’nin de Hacı Bektaş Veli’ye ait oluşuyla ilgili bazı tespitlerde bulunmuştur. Daha sonra Süleymaniye Kütüphanesi’nde de aynı eserin bir başka nüshasını bularak her iki eseri karşılaştırmış, her iki metin arasındaki farklılıklara da işaret edilmiştir.
Eser, isminden de anlaşılacağı üzere Kuran-ı Kerim’in ilk suresi olan Fâtiha’nın kelime kelime tefsiridir. Müellif dînî-tasavvufî gelenek içinde yaygın olarak tercih edilen metnin bâtıni manalarını tefsir ederek eserini oluşturmuştur. Eserde Fâtiha Suresi’ndeki kelimelerin sayıları ve bu surede kullanılmayan harflerle ilgili tasavvufi yorumlar yapılması eserin dikkat çekici bir özelliğidir.
