Benim yaram öyle seninki gibi bir gönül meselesi değil, bir ömürlük sancısı olan dermansız bir yaradır. Varsa iki parça derman dilinde sen söyle, ben dinlerim."
"Zaman" diyordu kendi kendine. "Ne garip."
Garip olan sadece zaman mıydı, yoksa zamana sığan her şey miydi? Belki sadece kendi hayatıydı garip olan. Belki de istediği halde bir türlü olmayan, olmamaya yemin etmiş şeylerdi...