Okurken çok yoruldum. Çok zorlandım. Kitaptan kaynaklanan bir durum değildi bu. Kitap çok harika ve sürükleyiciydi. Kariyerinin en tepesinde çok başarılı olan bir avukat bir gün duruşma esnasında kalp krizi geçirir. Sonrasında hayatı sorgulamaya başlar ve bir arayışa girer. Tanıştığı bazı kişiler yani bilgeler neticesinde hayatı büyük oranda değişir. Bu öğrendiklerini de kendi yanında çalışan, gençliğini kendi gençliğine benzettiği bir avukata anlatır, öğretir. Bu yüzden kitap bir sohbet havasında ilerler. Peki ben neden zorlandım? Çünkü uzun zamandır kişisel gelişim kitabı okumuyordum. Çoğunlukla klasik romanlar ve hikayeler okumuştum. Siz siz olun aynı türden kitapları ard arda okumayın.
Kitapta çok güzel çok değerli bilgiler var. En güzeli bir defter alıp kendinize notlar çıkararak ders çalışır gibi okumak. Altını çize çize notlar tuta tuta hatta o konu ya da durum hakkında kendi hayatınızı göz önünde bulundurarak kendi fikirlerinizi yazmanız kitaptan daha çok faydalanmanızı sağlar.
Yol gösterici bir kitap. Daha uzun bir kitap olabilirdi diye de düşünüyorum. Çünkü içindeki bir bilgiyi yeni anlamışken içselleştirebilmişken diğer bilgilerin sırayla, ardı ardına gelmesi iyi olmadı benim için. Kitabın hızına yetişemedim. Sanki portakal değilde c vitamini hapı yutmuşum gibi hissettim.
Zihninin ustası ol, amacını izle, iradene hakim ol, disiplinli yaşa, zamanına saygı göster, başkalarına yardım et, anı kucakla. İşte tüm bunlar kitabın ele aldığı insanların yaşamına anlam katacak konular.
Çok kitaplı bol okumalı günler dilerim.