“Allâh’a emanet edilmek, Yaradanın rahmet yağmuruna şemsiyesiz bırakılmak, onun vereceği derde de, kedere de, ihlasa da, sınava da, huzura da layık olunabilecek sıfatta olmak demekti.
Biri sen de bu sıfatı görebilmişse, sen o sıfatta görülmüş olmanın hakkını vereceksin, tefekkür edeceksin.
Rabb’ine teslim olacaksın. Biri seni Allâh’a emanet etmişse seni görmeden ölmez. Biri seni Allâh’a emanet etmişse kimse seni çalamaz. Bir insanın emanet edebileceği en güvenli yer arşıâlâdır. Biri Allâh’a emanet edildiğinde eksiksiz ve bozulmadan bırakıldığı gibi geri alınır.”
Senden başkasına güvenmedim. Bana korkmamayı sen öğrettin. Yaram da sendin yarim de... Bu yüzden ben yaramdan hiç korkmadım. Ben yaramı hep sevdim. Ama bazı yaralar var ki merhemi ne aşkta ne ayrılıkta.