Fususu'l Hikem
Muhyiddin İbn ArabiSözler ve Alıntılar
Sabrın asıl tarifi Allah’a değil Allah’tan başkalarına şikâyetten nefsini menetmektir.
Demiri yumuşatmak güç değildir. Ancak katılıkta taştan beter olan kalblere yumuşaklık vermek zordur.
Bil ki Allah’ın kullarına şefkat göstermek, onları Allah yolunda gayret yönünden öldürmekten daha isabetlidir.
Namazda Rabb’i ile beraber olmayan kimse asla namaz kılmış olmaz. O kimse Hakk’ı gören ve ona kulak veren sınıftan sayılmaz.
Kulun musibetlerden duyduğu elemi, sebeplerle izale eden eşsiz yaratıcıya dönmesi onun çok kere Allah bilgisinde sabit olan şeye uygun düşmeyen hususi sebebe dönmesinden hayırlıdır. Kul, Allah benim duamı kabul etmedi der. Halbuki [hakikatte] o tek ve eşsiz olan sebepler halikına dua etmemiş ancak ne zamanın ve ne de vaktin icaplarına uymayan hususî sebebe baş vurmuştur.
Nasıl ki ariflerden biri aç kalınca ağladı. Bu irfandan zevk ve nasibi olmayan kimseler ona itirazla sabır tavsiye ettiler. Arif onlara şu cevabı verdi: Allah beni ağlamaklığım için acıktırdı. Gûya bu açlığı benden gidermesi için kendisine yalvarmaklığımı dileyerek beni bu belâya uğrattı. Bu ağlayış benim sabırlı bir kul olmama zarar vermez.
Hususiyle indirilmiş olan bir hükümde imamların hükümleri birbirine uymadığı zaman kat’î suretti anlaşılır ki eğer [Bu mesele hakkında] vahiy inmiş olsaydı elbette bu hükümlerin ancak birine uygun düşerdi. Şu halde en uygun düşen bu hüküm ancak ilâhî hükümdür. Bundan başkaları her ne kadar Hak yönünden yerleşmiş olsa da ancak bu ümmetten darlığın kaldırılması ve hükmün genişlemesi için koyulan ve içtihada dayanan mevzuattır.