En Eski Füsusu'l Hikem Sözleri ve Alıntıları
En Eski Füsusu'l Hikem sözleri ve alıntılarını, en eski Füsusu'l Hikem kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bizler, bir zamanlar Yüksek Harfler idik; "kainat satırları" arasına indik, cümleler olduk.
Sonradan olma bir varlığın oluşması ve kendisini yaratan Allah'a muhtaç bulunması, onun kendi nefsinde mümkün oluşundandır. Çünkü varlığı bir başkasının varlığına bağlıdır. Böyle olunca ihtiyaç bağışla irtibatlıdır ve yaslandıği İlahi Kudret'in kendi zatında varlığı zorunlu olması ve kendi nefsiyle varlığında hiçbir şeye muhtaç olmayarak her şeye karşı müstağni olması gerekir. O da, sonradan olma varlığa Kendi Zat'ıyla varlık kazandırandır. Öyleyse öteki varlıklar O'na nisbet olunmuştur.
Hak, takva sahiplerinin zahiri olunca, yani onların zahir olan suretlerinin ta kendisi
[ayn] olunca, (kemalatı ve övülesi şeyleri Hakk’a izafe ederek) Hakk’ı (kendi
nefslerine) korunak [vikaye] kılan bu (kendileri için mekânın sözkonusu olabileceği
bir zahir varlıkları kalmamış olan) takva ehli nerededir? Ve o takva sahipleri, bütün
ehlullah indinde, insanların en yücesi, (zatî vahdaniyet ile nitelenmelerinden dolayı
varlık ve yakınlığa) en layık olanı ve (bütün uzuv ve yetileri Hakk’ın olduğu için) en
güçlüsüdür. Takva sahibi olan kişi, zaman olur ki, kendi nefsinin suretini Hakk’a
korunak [vikaye] kılar (yani O’nu, kendindeki yerilesi şeyleri O’na isnad
edilmeklikten korur). Çünkü, Hakk’ın huviyeti, kulun yetileridir. Böyle olunca, “kul”
olarak adlandırılanı, “Hak” olarak adlandırılana korunak kılar — bilenlerle
bilmeyenler ayrılsın diye. “De ki: Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu? Ancak işin
özünü bilenler düşünürler” [Zümer Suresi, 39/9].
Bu, ilmin malum’a tabi olduğunu kanıtlar. Dolayısıyla, ayn’ının değişmezliğindeki
[sübut] yokluk halinde mümin olan bir kimse, varlık halinde de aynı suret üzre zahir
olur. Ve Allahu Teala, onun böyle olduğunu (yani, mümin olduğunu) ondan (yani,
onun bu bilgiyi O’na vermesi yoluyla) bildi. Bundandır ki, “Allah hidayet olunanları
bilir” [Kasas Suresi, 28/56] buyurdu. Ve yine Allahu Teala şöyle buyurdu: “Benim
indimde söz değişmez..” [Kaf Suresi, 50/29] — çünkü Benim sözüm yaratmış
olduklarıma ilişkin ilmimle sınırlıdır. “..Ve Ben kullarıma asla zulmedici değilim”
[Kaf Suresi, 50/29] — yani, Ben onları şaki kılan küfrü kendi üzerlerine takdir edip de
sonradan, onların güç yetiremeyecekleri bir şeyi kendilerinden istiyor değilim; Biz
onlara ancak (değişmez aynlarındaki onlara ilişkin) ilmimiz kadarınca muamele
ettik; eğer ortada bir zulüm sözkonusuysa, zalim olanlar ancak kendileridir.
Nisa suresi
Ey insanlar!
Sizi bir tek nefisten yaratan ve ondan da eşini yaratan ve ikisinden birçok erkekler ve kadınlar üretip yayan Rabbinizden sakının.
Adını kullanarak birbirinizden dilekte bulunduğunuz Allah'tan ve akrabalık haklarına riayetsizlikten de sakının.
Sayfa 30Kitabı okudu
Kullar tarafından istenilen her istek ve dilek , ister acele olarak istenmiş olsun , isterse istenen ikram ve veriliş zamanı Allah'a bırakılmış olsun; belirlenmiş zamana uygunsa hemen kabul edilir. Dünyada verilmesine zaman uygun değilse, o dilek ahirette verilecek kadar geciktirilir.
Bakara Suresi
ﻭَﺍِﺫَﺍ ﺳَﺎَﻟَﻚَ ﻋِﺒَﺎﺩِﻯ ﻋَﻨِّﻰ ﻓَﺎِﻧِّﻰ ﻗَﺮِﻳﺐٌ ﺍُﺟِﻴﺐُ ﺩَﻋْﻮَﺓَ ﺍﻟﺪَّﺍﻉِ ﺍِﺫَﺍ ﺩَﻋَﺎﻥِ ﻓَﻠْﻴَﺴْﺘَﺠِﻴﺒُﻮﺍ ﻟِﻰ ﻭَﻟْﻴُﻮْٔﻣِﻨُﻮﺍ ﺑِﻰ ﻟَﻌَﻠَّﻬُﻢْ ﻳَﺮْﺷُﺪُﻭﻥَ﴿١٨٦﴾
186- Kullarım sana, beni sorduğunda (söyle onlara): Ben çok yakınım.
Bana dua ettiği vakit dua edenin dileğine karşılık veririm.
O halde (kullarım da) benim davetime uysunlar ve bana inansınlar ki doğru yolu bulalar.
{Rivayete göre bir bedevî Resûlullah (s.a.)a "Rabbimiz yakın mıdır yoksa uzak mıdır?
Yakınsa ona fısıltı şeklinde dua edelim, uzaksa bağıralım" dedi.
Bunun üzerine âyet indi.
Allah'ın istediği iman ve itaattir.
Allah, iman edip itaat edenlerin dualarını kabul edeceğini vadetmiştir.
Gerçek manada iman edip Allah'a kulluk edenlerin duası kabul olunur.}
Çaresizliğe düşüp akıl ile anlamamak da bir tür akıllılıktır.
SUSMAK, Allah'a ilişkin bilginin en üstünüdür..
Allah'ın Adem'e bağışladığı ilk hediye Şit'tir.