"Birlikte güneşi batırmıştık seninle
Artık damlalarla, iniltiyle gelecek gece
Sildim bütün renkleri incecik elinle
Kaldım kara sözcüklerle, hece hece
he
ce
le
dim -
ke
ke
le
dim:
Din
me
di-----"
Bitmeyen bir sızı hissettiriyor bu hecelemeler okurken. Bilinmedik bir iletim haliyle aktarıyor okura kendini Aruoba. Kelimeler üzerine düşünüyor, onlarla oynuyor, bölüyor, yeni anlamlara, yeni biçemlere uyduruyor kafasında dönüp duran kışları ve güneşleri. Farklı bir şiir anlayışı ile hazırlanmasına rağmen okumaya değerdi ve içindendi hayatın.