Gece Bekçisinin Rüyası kitaplarını, Gece Bekçisinin Rüyası sözleri ve alıntılarını, Gece Bekçisinin Rüyası yazarlarını, Gece Bekçisinin Rüyası yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sana bir sır vereyim mi sevgilim; rüyalarımda hep ölüm var. Ölüyorum, tam kapını çalıp sana en susamış halimle dokunacakken buz kesiyor gövdem. Öyle kalıyorum, bir türlü sesim çıkmıyor, uyanmak için çırpınıyorum kan revan içinde, ne acayip bir an o. Tüm dünya solmuş, boğulmak üzere, su can verecekken, soluk almak için dibinde çırpınır buluyorum kendimi. Çocukça bir şaka yapıyorlar bana, aldanıyorum, dalıyorum derine, sonra çıkamıyorum. Genzimde o boğuntu. Her gece seni özleyerek başlıyorum uykuya, boğularak uyanıyorum. Sanrılı geceler uyumak güç.
Benimde mirasım olmalı değil mi?Varislerim kim?İstanbuldur bana bırakılan miras, tüm sevdiklerimden... Şimdi valizimi oturma odasında son kez hazırlıyorum. İçine Laleli koydum., Fındıkzade, Fatih, Samatya ekledim, Florya plajı var, ada vapuru , Beykoz çayırları, Yuşa tepesi, Çamlıca'nın demli çayları,Beyoğlu'ndan Galata'ya kolkola gururlu yürüyen bir genç kadında sığdı...Bebek'te gizli bir buluşma ,Kadıköyü'nde şiir matinelerinin heyecanı, sonbahar esintisi,donmuş kış dalları, yazlık sinemalarda hırsızlama buseler var... İstanbul mirasımdır benim, Babamdan kalan ve oğullara , kızlara bıraktığım... :(