Acayip değil de azametliydi; çok daha üstün bir dünyadan, yaşamak üzere buraya gönderilmiş, huysuzluk yerine tevekkülü benimseyerek kendini buradaki katıksız pespayelikten, gaddarlıktan kurtarabilmişti sanki- ömrü boyunca, her saat başı belirttiği gibi, neredeyse herkesi ve her şeyi eleştirmesinin nedeni, bir ütopyaya tanıklık etmiş biri olarak, aslında çok daha iyi insanlar olabileceğimizi kendi tecrübelerinden bilmesiydi.