Gölge Kokusu
Habib BektaşGölge Kokusu Sözleri ve Alıntıları
Gölge Kokusu sözleri ve alıntılarını, Gölge Kokusu kitap alıntılarını, Gölge Kokusu en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Cennet de bu dünyada, cehennem de ! Hepsini siz uyduruyorsunuz!
Sayfa 206 - Deli dolu
Yaptığı işe saygısı olan her insan, ustadır.
Sayfa 59 - Deli dolu
Insan neyi en çok severse, ona kokar...
Sayfa 182 - Deli dolu
Okumak,duymak bir şey değilmiş baba.Yaşamak değiştiriyor insan ruhunu.
Sayfa 172Kitabı okudu
Okumak, duymak bir şey değilmiş baba. Yaşamak değiştiriyor insan ruhunu.
Can YayınlarıKitabı okudu
"Her şey kokar mı, dede?" diyorum.
"Her şeyin bir kokusu vardır, kızanım," diyor. "Toprağın bile!" Her mevsim bir başka kokar toprak. Bahar aylarında bir çocuk kokusu yayılır topraktan. Narin ama dirençli. Yaz aylarında karnı burnunda bir kadın sanki; ağır, bereketli. Sonbaharda hüzün kokar, kışın uyku. Şimdi, baharın son günlerinde, çocuk gülüşlerinin kokusunu duyarsın. Hele yaz ayları! Bir parça da koklayana bağlıdır, alınan koku." Bir avuç toprak alıyorum yerden. Kokluyorum. Dedemin anlattığı kokuların hiçbiri gelmiyor. Dedem üzülmesin diye "Doğru!" diyorum. Gülüyor dedem. "Gözlerini yummadın ki!" diyor. Ah bu dedem, her şeyi bilir.
Dinlersen yüreğinle toprağı, duyulmayacak gibi değil sesi
Toprak haksızlık etmiyor. Toprak yalan söylemiyor. Toprağın dili her dilin üstünde.
Sayfa 187Kitabı okudu
Oysa ben,içinde bulunduğum koşulları çok büyüttüm belki
"Ama bir insanın doğruyu yapması için doğruyu yapabilecek durumda olması, doğruyu yapacak olanaklara sahip olması gerekmez mi?"
Sayfa 292Kitabı okudu
Hangi yılı,hangi ayı,hangi günü yazacağımı bilmiyorum
Kötülüklerle, kıyımlarla geçen şu günlere tarih düşmek istemiyorum.gün bizim değil ki! İnsanın değil ki! Yaşamadık ki insana dönük!
Sayfa 181Kitabı okudu
(Artık yazıyorum, kendime)
İzlenecek bir şey bırakmıyor bana.anlayacak bir şey de bırakmıyor.bu çok kötü.her şeyi kendine anlatıyor artık.
Sayfa 134Kitabı okudu
“Gözlerini kapasa, uyusa, uyusa, yıllarca uyusa, her şey de bitmiş olsa ve uzaklarda, çok uzaklarda bir kara kuru çocuk olarak yine yaşamaya başlasa… Bağların arasında, çay sularında… Boynunda asılı sapanı, cepleri taş dolu…Kuşlara atmazdı… Onların etinden n’olacaktı… Hüseyin Efe yanında… Daha nice şey öğretirdi dedesi ona… […] Gözlerini kapatıyor Metin. Dönmek, gitmek istiyor eski yıllara…”
Beni yeniden yarattılar,içime,yüreğime korku ağacı diktiler
Okumak, duymak bir şey değilmiş.yaşamak değiştiriyor insan ruhunu
Sayfa 182Kitabı okudu
“N’olmuş Metin’e?” “Şey, sana âşık galiba bu çocuk!” “Sana ne?” “Hani, son zamanlarda çok düşünüyor da! Zaten az konuşan bi insandı, şimdi hiç konuşmuyor yav!”
“Hiçbir şey görmek istemiyor, hiçbir şey duymak istemiyor, Almanya’ya gitmek istemiyor, annesini görmek istemiyor, babasını görmek istemiyor, okula da gitmek istemiyor”