“Benimle evlenmeni istiyorum.”
Çenesinde bir çürük, ceketinde kan, gözlerinde de ışıltılar vardı. Eve onun aklını kaybedip kaybetmediğini merak etti. “Burada kan revan içinde duruyoruz, ikimizden birinin ya da ikimizin de ölmüş olabileceği bir suç mahallinden uzaklaşıyoruz ve sen bana evlenme mi teklif ediyorsun?”
Roarke kolunu tekrar Eve’in beline doladı ve onu yürümesi için hafifçe itti. “Ben buna mükemmel zamanlama derim.”