Haldun Taner' in eser isimleri büyülüyor beni ilk önce. Sonra hiç farketmeden, konusuna dahi bakmadan alıp okuyorum. Okuduğum 3.kitabı olmasına rağmen beklentilerimin hiç boş çıkmaması beni diğer kitaplarına saldırmaya itiyor. Daha önce Sersem Kocanın Kurnaz Karısı ve Şişhane'ye Yağmur Yağıyor eserlerini okumuştum.
Kitabımız tabii ki Tiyatro türündedir. Vicdani ve Efruz kitaptaki baş karakterlerdir. Sokaktan arkadaş olan bu ikili birbiriyle çok zıt iki karakterdir. Vicdani tıpkı ismi gibi vicdanıdır. Anası Safiye 'den saflığını, babası fedaiden de fedakarlığını almıştır. Öyle bahtsızdır ki hayatına giren ismi ferli kadınlar bile onun bu bahtsızlığının mimarı olmuştur. Ülkenin yakın dünya tarihinde yaşadığı gelişmelerin hemen hemen hepsinde felek bir kez değmiştir bizim Vicdani'ye. Kitabı okuduğunuzda ise felek mi değiyor, yoksa her bahtsızlığının sebebi gözü açık, uyanık Efruz mu daha iyi anlarsınız.
Kısacası Haldun Taner bu eserinde hepimizin birer plak olduğunu vurguluyor. Çocukluğumuzdan itibaren ise bu plağa çevremizdekiler tarafından "yasak, adet, örf, tu kaka, ayıp, elalem ne der" gibi şeylerin söylendiğini belirtiyor. Bu cendereden ise sadece biraz uyanık olanların kurtulacağını kaleme alıyor... Şunu anlıyoruz ki kurtulamayanlar da gözlerini kapayıp vazifelerini yapıyor.
Artık gözlerimizi açalım
