Her birimizin gece koyusu hüzünleri vardır hayatta,
Bir de cennet yeşiline benzeyen umut parıltıları.
Zifiri karanlık bir mahzenden duman grisine geçer önce
Ve en sonunda yırtar dantel misali kozasını.
İşte böylesi bir kelebek hikâyesi yazılı bu satırlarda…
En karanlık, en siyah gecelerden geçen
Ümidin, aşkın mucizesiyle kendi cennetine erişen.
Kimi zaman gri'ye kimi zaman maviye dokunan
Ama her daim kırmızı rengini kalbinin derinliklerinde saklayan
"Gri Koza'nın saklı kelebeklerine…"
