En Eski Güle Güle – Seslerin Sessizliği Gönderileri
En Eski Güle Güle – Seslerin Sessizliği kitaplarını, en eski Güle Güle – Seslerin Sessizliği sözleri ve alıntılarını, en eski Güle Güle – Seslerin Sessizliği yazarlarını, en eski Güle Güle – Seslerin Sessizliği yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kaybederken kazanmayı şiirden gördüm
Öyle bir harp meydanına döndü ki ömrüm
Mağlup bir şah iken galip bir nefer-i merkum
Yürüyorum sılaya, uyağımda ölüm.
Yeşilin içindeki yeşili göreceksin
Mavinin içindeki mavileri
Seslerin içindeki sessizliği
Artık beyninin gerisinden konuşacaksın
Soğancığından o sağır ama konuşkan
Beethoven’in kulaklarından
O sadelikte bir kallâvi kahve
Her yerin ağrıyacak sen ağaracaksın
Denizin ortasından yükselen bulutlarla
Bir dolunayleyin
Bir ayağın gökte
Bir ayağın dal uçlarında
Yeni bir meyva olgunlaşıyor olgunlaşmış
Düşecek dalından ölümsüz ölüm
Çok tatlı bir düş görürken birden
-Öyle de mutlusundur ki-
Düş düşüverir onuncu kattan
Böyle düşlerdir hep ömrümüzce süren
Onuncu kattan düşmüşcesine
Konuşur konuşur konuşurken
Sebebsiz diye susuvermemiz
Sanki bir daha konuşmamacasına…
Kimbilir belki de ölüm
Hatırlamaktır önce öldüğümüz bir ölümü
Eflatun’un dediğince insanlar dünyaya gelirken
Bütün dilleri bilirlermiş de unuturlarmış sonradan
Ölüm de bu emsal bilip de unuttuğumuz bir dil olmasın
Hatırlanmaya muhtaç…