Günahlarımla Sev
Lorenzo BorgheseGünahlarımla Sev Sözleri ve Alıntıları
Günahlarımla Sev sözleri ve alıntılarını, Günahlarımla Sev kitap alıntılarını, Günahlarımla Sev en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Fransaya git", camilo.benden uzaklaş. Ne kadar uzaklaşįrsan o kadar iyi".
Keşke bana da askerlerine yaptığın gibi emir vermesen.
Sayfa 161Kitabı okudu
Neden ne giyerse giysin, ne kadar hasta olursa olsun, yüz ifadesi ne kadar kin dolu veya soğuk olursa olsun , onun güzel olduğuna karar vermişti ki ?
Sayfa 156Kitabı okudu
''Fransa'ya git,'' Camilo.''Benden uzaklaş. Ne kadar uzaklaşırsan o kadar iyi.''
Sayfa 220Kitabı okudu
Beni oğlunu öldürmekle suçladın. Beni kocanı aldatıp uyandırmak için kullandın. Sana onu sevdiğimi söyledikten sonra Gian Andrea'yı ayartmaya çalıştın. Beni zehirledin. Ve beni hiçbir zaman incitmeyeceğini mi sanıyorsun?
Sayfa 238Kitabı okudu
Şu göle bak. Şimdi o gölün büyük olduğunu düşün. Yüz katı, bin katı daha büyük. Kilometrelerce derin. Dalgalar çok daha yüksek , kırk metreyi bulabiliyorlar. Bütün balıklar farklı. Bütün bitkiler de. Şu tuzlu, tatlı değil. Ve akıntılar var... Belli nokta da sadece göl görmüş birine okyanus açıklanamayacağı fark edilirdi.
Sayfa 155Kitabı okudu
Sanırım kendin gelemeyecek kadar meşgulsun ama tabii seni asla bencillikle suçlayamam.
Sayfa 34Kitabı okudu
Mutlu değillerdi, Agnese. Bir peri masalı yaşamadılar. Prensle prenses evlendi ve her şey kötü gitti, sonuna kadar. Ama bu birbirlerini sevmedikleri anlamına gelmiyor.
Sayfa 30Kitabı okudu
''Tabii ki geliyorum.'' Gian Andrea ona gülümseyince kahverengi gözlerinin kenarları hafifçe kırıştı. '' Sana eşlik edeceğim. Kuzenin söylemedi mi?''
Sayfa 194Kitabı okudu
Pekala. Gitme zamanı gelmişti. Napolyon gerçekten hasta olmadığımı mı düşünüyordu? Fransa'ya dönüşünü mü yasaklamıştı? Ona da, Camillo'ya da, herkese gününü gösterecekti?
Sayfa 175Kitabı okudu
Neden erkekler kadınların, sevgililerinin dizlerinin üzerine çöküp kötü mısralar sıralamasını istediklerini düşünüyorlar ki?
Sayfa 18Kitabı okudu
''Durun!'' dedi, sesi pencerelerin kapalı kapalı gölgeliklerinin arkasından boğuk gelmişti. Biraz uğraştıktan sonra bir kapıyı azıcık açtı.
''Bu ne olacak?'' Sepeti gösterdi.
''Sende kalsın.'' Sophie üzgün bir şekilde gülümsedi. ''Benden hatıra.''
''Hoşça kal, Sophie,'' dedi Gian Andrea yumuşak bir sesle. ''Teşekkür ederim.''
Sophie başını salladı.
Tahtıveran meydandan ayrılan araçların arkasında sıraya girdiğinde, onu bir daha hiç göremeyeceğim, onu hep aptal perukla hatırlayacağım diye düşündü.
Sayfa 209Kitabı okudu