o kadar gülünecek bir şey yoktur be hayatta, demiş. ama yanılıyordu; o kadar gülünecek bir şey vardı: bu neslin rock starlarının, kendileri gibileri fabrikalarda ya da sigorta şirketlerinde yaşam boyu sessizce acı çekmeye mahkum etmiş kadere çalım atarak frak ceketler, tokalı çizmeler giyen birer ortaçağ prensine dönüşmeleri, asırlar boyu yalnızca sefih soyluların hakkı görülen bir hayatı yaşamaları.