''Bir gün bu kentin yanağına,
Bir öpücük konduracağım
Ve Kulağına:
O kadar güzel uyuyordun ki, uyandırmaya kıyamadım.
Diye fısıldayacağım.''
Ve sessizce bırakıp gideceğim,
Sadece yarım kalan yüreğimi alıp bu kentten;
Terk edeceğim bu kenti.
Üşüyorum,titriyorum.
İçim acıyordu.
Kabuğum açılmış kanıyordu.
Hiç kimse durduramıyor,
Durdurmaya cesaret bile edemiyordu.
Gökyüzünden inceden süzülen yağmur gibi,
Ruhumun okşamaya ihtiyacı vardı.
Bunu fark ettim
Ve Okşamaya karar verdim ruhumu.