Sözler ve Alıntılar
İnsanların gerçek çirkinliği, davranışlarını çirkinliğidir,ahlaki bir çirkinliktir...
Sayfa 19 - Güneşışığı kitaplığıKitabı okudu
Şurası kesin; fiziksel çirkinlik,yalnızca ilk bakışta söz konusudur...
Sayfa 17 - Güneşışığı kitaplığıKitabı okudu
İstemeyi istemek
Dünyanın ve hayatın içinden bir otoyoldaymışçasına geçip gidebiliriz. Hızlı ve düz bir çizgide. Ya da zaman zaman yolumuzu değiştirebilir, yavaşlayabilir, gözlemleyebilir, araştırabiliriz. İnsanların ve dünyanın güzelliğine açık olmaya karar verebiliriz. Bu güzellikler bize istek verecektir.-başkalarını istemek, sevmeyi istemek, yapmayı istemek, şarkı söylemeyi, gülmeyi, dans etmeyi, koşmayı, uçmayı istemek…En çok da, istemeyi istemek.
Sayfa 37 - Günışığı Kitaplığı
“Bu müziği dinleyince kalbim daha hızlı atıyor.”
“Günbatımını seyrederken gözlerim doluyor.”
“Bu şarkıcının sesi o kadar güzel ki, tüylerim diken diken oluyor.”
“Şömine ateşi güzeldir, ona bakarak saatler geçirebilirim, beni büyülüyor.”
“Şiir okumak bana iyi geliyor.”
“Mısır’daki piramitleri gördüğümde soluğum kesildi.”
Güzellik bize bir şeyler yapar. Güzelliğin bizi, vücudumuzu, yüreğimizi hatta tenmizi etkilediğini söyleriz.
Sayfa 32 - Günışığı Kitaplığı
İstemeyi istemek
Çirkin olmak zor değil. Saçımızı taramayız, elimize geçeni giyeriz, yıkanmayız, rastgele konuşuruz, döke saça yeriz… Çaba göstermeye gerek yok, özensiz davranmak yeterli! Zaten hiçbir zaman, “Kendimi çirkinleştiriyorum.” demeyiz, bunu yapmaya gerek yoktur, kendini bırakmak, hiçbir şey için çabalamamak yeter.
Ama, kendimizi “güzelleştirmek”ten söz ederiz. Bu, baştan bir şeye karar verdiğimiz anlamına gelir. Ayrıca, kendimize özen göstereceğimizi, çaba harcayacağımızı, etkin olduğumuzu da anlatır.
Güzelliği aramak, güzelliği yaratmak, güzelliğe dikkat etmek, bir davranış, bir varoluş biçimidir.
Sayfa 35 - Günışığı Kitaplığı
Yeşil Işın
Anabel ve Toni, güneşin batışını izlemek için denizi yukarıdan gören kumun tepesinin en yüksek noktasına çıkıyor. Tepeye ulaşınca, Anabel’in soluğu kesiliyor. Gökyüzü kırmızı, turuncu, mor, güneş kocaman, renkli gölgeler suyun yüzeyinde dans ediyor. Her şey mükemmel!
Anabel, Toni’ye dönüp, “Ne kadar büyüleyici, öyle değil mi?” diyor.
Toni, elektronik oyuncagini çıkarmış, kumların üstünde oturuyor.
“Neredeyse son seviyeye geldim, dikkatimi dağıtma!”
Anabel sesini çıkarmıyor ve güneşin ufukta batışını izliyor. Belki de yeşil ışını görebilecek, güneşin bazen, batmadan hemen önce, yeşil renkte son bir ışın yaydığını duymuştu.
Anabel, duygularını Toni’yle paylamamadığı için hayal kırıklığına uğradı. Bu, onun mutlu olmasını, duygulanmasını, bu güzellikten etkilenmesini engellemiyor, ama kendini Toni’den uzak hissediyor.
…
Güzelliğin insanda yarattığı mutluluksa bunlardan farklıdır. Güzellik, bizi duygulara boğar, her şeyi çok güçlü bir şekilde hissederiz, bütün duyularımız sonuna kadar açılır. Bu tür bir mutluluk da ancak bizimle başkaları arasında sürekli paylaşılarak var olur.
Güneşin batışını ya da Ay’ın yükselişini izlerken, okyanusu ya da yıldızları seyrederken, müzik dinlerken ya da bir sanat eserine bakarken, erkek ya da kadın milyonlarca kişinin ne hissettiğini anlar, onların da bu güzellikten etkilendiğini hissederiz. Böylece, dünün ve bugünün insanlarıyla,, buradaki ve başka yerlerdeki insanlarla, aynı zamanda da yıldızlarla, renklerle, kokularla, rüzgârla, -yani, hayatla bütünleşiriz.
Sayfa 37 - Günışığı Kitaplığı
Nesne Erkek, Nesne Kadın
Güzellik yarışmalarında, gerçek anlamda güzellikle ilgilenilmez. Bu yarışmalarda, günümüzde dergilerdeki ya da televizyondaki şampuan, jilet, araba reklamlarına çıkmak için neye benzemek gerektiğine karar verilir.
Yarışmaya katılan erkeklere ve kadınlara, kim tarafından belirlendiğini bilmediğimiz bir ölçülerde, olması gereken nesneler gözüyle bakılır. Jüri üyeleri bu şekilde pastalara ya da saksı çiçeklerine de puan veriyor olabilirlerdi.
Bunun güzellikle hiçbir ilgisi yok.Gerçek güzellik; duygu, mutluluk, zevk verendir.
Sayfa 29 - Günışığı Kitaplığı