Hadis Usulü
İsmail Lütfi ÇakanHadis Usulü Gönderileri
Hadis Usulü kitaplarını, Hadis Usulü sözleri ve alıntılarını, Hadis Usulü yazarlarını, Hadis Usulü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Hadis ilminin bir yarısı hadisin mânâsını kavramak, diğer yarısı râvileri tanımaktır."
Ali b. el-Medînî
Sayfa 68
Bir hadisin sıhhati, hangi kitapta bulunduğuna bakılarak değil, onu nakledenlerin haline bakılarak tayin ve tespit edilir.
(Kasım b. Kutluboğa)
Hadis ilminin bir yarısı hadisin manasını kavramak, diğer yarısı ravileri tanımaktır.
Ali b. el-Medini
Hadisçiler, hz. Peygamberin yakınlarıdır. Her ne kadar kendisiyle arkadaşlık etmemişlerse de nefesleriyle sohbettedirler.
Sayfa 49
Unutulmamalıdır ki; "Cahil yaşlı da olsa küçük; âlim genç de olsa büyüktür"
... Niyeti olmayanın ameli, ihlâsı olmayanın da ecri olmaz
Kazanan kazandığını âdâba riayetle kazandı; kaybeden kaybettiğini edebi terketmekle kaybetti.
(Ali b. ebî Talib)
Hadis öğrencisi, Allah'tan kolaylık, tevfik, doğruluk ve güzel ahlak istemelidir. Ebû Âsım en-Nebil "Hadis ögrenmek isteyen, dini işlerin en yücesine talib olmuş demektir; kendisinin de insanların en üstünu olması gerekir" demiştir.
Sayfa 47Kitabı okudu
Hadis öğrencisi, öğrendiklerini dünyevi herhangi bir amaca alet etmekten kaçınmalıdır..!
Hz. Peygamber ﷺ; "Kendisiyle Allah'ın rızasının aranması gereken bir ilmi dünyevi bir maksatla öğrenen cennetin kokusunu bile alamaz." buyurmuştur.
Sayfa 47Kitabı okudu
"zekat oranı kırkta birdir. iki yüz hadis öğrenen bu öğrendiklerinin zekâtını vermiş olmak için beş tanesiyle amel etmelidir."
Sayfa 47
kazanan kazandığı âdâba riâyetle kazandı; kaybeden kaybettiği edebi terk etmekle kaybetti.
ali b. ebi tâlib
Sayfa 43
"Kazanan kazandığını âdâba riâyetle kazandı;kaybeden kaybettiğini edebi terketmekle kaybetti."
Ali b. Ebî Tâlib
Sahabilerin sünnet bilgisi
Sahabilerin sünnet bilgisi, rivayet ettikleri hadis sayısıyla ölçülemez.
Sayfa 75
"Hadisçiler, ilâhî vahye mazhar, cevâmiu'l-kelim (az sözle çok anlam ifade etmek) özelliğine ve kanun koyma yetkisine sahip bir peygamberin beyanlarıyla karşı karşıya olduklarını pek iyi biliyorlardı. Bu vasıfların sahibi bir peygamber, muhtelif sebeplerle çağdaşlarının anlayışları dışında kalacak sözler söyleyebilir, haberler verebilirdi. Bunu engelleyecek bir şey söz konusu değildi. Kanun maddeleri gibi özlü sözlerle hukûki kâideler vaz edebilirdi. Sözleri mecâzî bir mânâ ifâde edebilirdi. İlerde keşfedilecek bir ilmî hakikata işâret etmiş de olabilirdi.
Bütün bunlardan dolayı hadisçiler, diğer kişilerin sözlerine uyguladıkları tenkidleri Hz. Peygamberin hadisleri için tatbik etmekte ihtiyat göstermişlerdir. Hemen inkara kalkışmamış, bazı hadislerin anlaşılmasını zamana bırakmışlardır.
Halbuki hadislerin senedlerinde yer alan râvîler ise, nihâyet kendileri gibi birer insandı. Onları araştırmak daha kolay ve daha tehlikesizdi. Bunun için de hadisçiler, râvileri çok sıkı şekilde tetkik ederek, verdikleri haberlerin Hz. Peygamber'e ait olup olmadığını tesbite gayret etmeyi tercih etmişlerdir. "
Sayfa 35 - Bk. M. Sibâî, es-Sünne ve mekânetüha, s. 275-279Kitabı okuyor