Hiç gülmeyendi, hiç konuşmayandı, babamdı; bunca yıldır babamdı, ama bu kez, gülmese de, konuşmasa da, gelip yaralı yüzüme, sarılı başıma, biraz babam olan gözleriyle bakabilirdi, eğilip öpebilirdi de, annem gibi; niye olmasındı.
Sayfa 115 - Can Yayınları