Sözler ve Alıntılar
Ah, bu insan yüzleri! Her şeyimizi bağladığımız, durmadan yanıldığımız, istediğimiz kadar bol hasletler, adilikler, iyilikler, kötülükler, delilikler, akıllılıklar, sevdalar yüklediğimiz insan yüzleri!
Yanılsak da zararı yok!
Bu yüze olmazsa ötekisine yükleriz saydıklarımızı.
Yanılmamız muayyen bir insan içindir, insanlar için değil. O halde yanılmıyor sayılırız.
Sayfa 132 - Bilgi Yayınevi "Bulamayan" hikayesi. *muayyen: Belirli.
Öyle tuhaf güldü ki, bütün derdini anladım.
Sayfa 140 - Bilgi Yayınevi "Bulamayan" hikayesinden
Serseri Çocukla Köpek
Köpeği omzuna almış gidiyordu. Köpek de sokak çocuğu da pis değildi. Kirliydiler. Köpek iki aylıktı. Çocuk on yaşındaydı. Vakit de gece yarısı.
Sayfa 92 - Bilgi Yayınevi.Kitabı okudu
Kimseler âşık değil mi bu şehirde?
Kimseler bir meydan kanepesinde kimseyi beklemeyecek mi, yüzünü bir dakika görmek için?
Bir insan yüzüne doğuştan gelip oturmuş gülüş, üzülüş, düşünüş gibi şeylerin hiç uçmaması lazım. Uçtu muydu, sanki kişi ölmüştür. Yalnız ölünün yüzünde ,mana yoktur.
Kendini bir tatlı rüyaya kaptırmış adamı ne diye uyandırmalı?
Yazı daha hesaplıydı. Hatta yazıyla düşündüklerimizi, yeni baştan istediğimiz kadar düzeltebiliyorduk. O halde, demek yazı, konuşmadan daha samimi değildir. Konuşurken elbet daha samimiyiz.