Hawara Dîcleyê
Mehmed UzunHawara Dîcleyê Sözleri ve Alıntıları
Hawara Dîcleyê sözleri ve alıntılarını, Hawara Dîcleyê kitap alıntılarını, Hawara Dîcleyê en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ermen mirin. Suryan, keldan, nastûrî bêhejmar mirin.
Êzidî mirin. Kurd mirin.
Ez jî ê bimirim. Ez bi birîna xwe dizanim, ev birîn nacebire, ev ê min bikuje.
Dîcle çi dibêje? Guhê xwe bidin ser dengê Dîcleyê, bi dîqet, bi hizir.
Bibêjin ka gotina Dîcleyê çi ye?
Ez, dengbêjê Dîcleyê, ji we re bibêjim; deng, dengê mirî, windabûyî û jibirbûyiyan e û ava Dîcleyê strana zîz a wan dibêje.
Fermo, ev jî çîroka min û deng, xewn û xeyalan e.
Berî ko hûn bipirsin, ez bibêjim we ka Jibîrbûyî kî ne.
Jibîrbûyî, ez im; Biro, Biroyê Dengbêj, yan jî em bibêjin, Biroyê Êzîdî, yan jî Biroyê Kor, yan jî Biroyê Dirêj.
Jibîrbûyî, Ester e; Estera ko min jê re digot, Stêr, an jî Estera file, keldan, nastûrî, yan jî Stêra ezîza ber dilê min, roniya çavê min, Ester, sêwiya zarşêrîn e zarwinda, bejn û bala lihev...
Jibîrbûyî, Mîr e. Mîrê Cizîra Botan, serekê Ezîzan, an jî Mîrê serhildana kurdî, yan jî Mîrê nefîkirî, yan jî Bavê Têlî, Têliyê kor ko hevalê min e.
Dengbêj, gula civat û govendan in, îcar herçî ez im, hevalên min dibêjin, ez stiriyê gulan im. Ez li kû, dengbêjî li kû!
Dengê dengbêjên ko her tim dengê methiye û pesnan e, hema çi bigire
her tim bi şox û şeng e.
Mîrkuto, lo mîrkuto
Dikute, lo mîrkuto
Mîna darkutkuto
Her dikuto, her dikuto!..
Heke hûn bipirsin ka ez kî me, ez ê bibêjim ko ez, yek ji wan mirovan im, mirovekî ji mirovên bindest, biserneketî û têkçûyî.
Dema dil neşewite,çav jî hêstiran narijîne.
Sayfa 133 - Yürek yanmaz ise,göz de yaş dökmezKitabı okuyor
Ro, ronahiya rojê, tîrêjên ronî.
Germahî. Geşî, xweşî.
Bihar, dilşahî.
Dinya dikene, ax dinale, sar, seqem dihele.
Av vedije, Dîcle hişyar dibe.
Bîhn, ax, herî, dar, ber, gul, kulîlk. Dinya vedije.
Av, avzê, kahnî, co û çem.
Ji dahl, daristan, zinar, çiya.
Ji herderî, ji jêr, ji jor, ji çarmedor.
Av, Dîcle. Dîcle vedije, Dîcle har dibe.
Ro û Dîcle. Tav û av. Tîrêj û pêl.
Bi hev re, di nav hev de.
Dîcle dibiriqe.
Dîcle diçirise.
Dîcle distrê.
Dîcle dibêje.
Mehmet Uzun
Ez Dîjle me, Dîjleya lehî.
Ne qam e, ne bihur, ne jî delav... her tim zindî.
De min û Stêra min bi tenê bihêlin.
De qendîle bitefînin û herin...
Sarah, min bi hêdîka, li ber guhê wê got.
Lê jê deng derneket.
Ester, îcar min dîsan, destê wê di nav destê min de, min gotê.
Hingê jê deng hat û wê serê xwe hinekî livand.
Belê, keçik Ester bû, Estera ko bi dû re bû Stêr, Stêra umrê min ê bêçare, jiyana min a kambax.
Lê belê di nav wan hemû dengan de du dengên din hebûn ko ez ne bêyî wan dibûm ne jî bi wan.
Qedera axa Mezopotamyayê ji dewr û dewranên Babîl û Nînovayê û vir ve her eynî bû; şer, pevçûn û xedarî.