Hayalini Asan Kadın
Mustafa GörgüçHayalini Asan Kadın Sözleri ve Alıntıları
Hayalini Asan Kadın sözleri ve alıntılarını, Hayalini Asan Kadın kitap alıntılarını, Hayalini Asan Kadın en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayalet, der dostlarım bana. Ya hiç görülmediğimden ya da kaybolduğumdan...
Sayfa 28Kitabı okudu
Tuhaf Bir His Vardı İçimde...
İsmini Cismini Bilmediğim Bir Kadın...
Neredeyse Cismimle Oynuyordu...
Mutsuzluk ona göre aşk acısı değil, sigarasızlıktı örneğin.
Sayfa 68Kitabı okudu
Zararlı denilen şeyleri nedense hep kendime yakıştırdım. Yararım yokken bu dünyaya, dünyanın bana sunduğu yararlı şeyleri tüketmek sadece kendimden tiksinmemi sağlardı.
Sayfa 29Kitabı okudu
Yaralarını sevmeyi ta çocukken öğrenmiş, onların bir yaşam olduğuna inandırmıştı kendisini. Ona göre bir insan yaraları kadar vardı ve aynı insan en çok yarasız kadar hiçti.
Sayfa 67Kitabı okudu
Saçlarını kendi kesen kadının beyninde kıyamet vardır, kopmuştur. Dağılmıştır o kadın. Daha doğrusu dağıtmışlardır.
Sayfa 62Kitabı okudu
İnsanlardan nefret etmiyor, sadece yalnızken kendini daha iyi hissediyordu.
Sayfa 67Kitabı okudu
Hayal kurmak bazen çok kolay olsa da hayalin bir yolunu bulup hüsrana dönüşmesi, insanın tek yumrukla nakavt edilmiş gibi hissetmesini sağlıyor.
Sayfa 26Kitabı okudu
"Bir kadın tanıdım. Ruhunda birkaç kilo acı biriktirirdi. Her ne kadar haritalar yalan söylese de o, hüznün başkentiydi.
Sayfa 30
Bir adam sevdim, herkesten başka. Dünya üzerinde hiçbir varlığın hiçbir varlığı sevemeyeceği kadar sevdim.
Sayfa 37Kitabı okudu
Ben... Bir Kadın Tanıdım...
Saçlarından meme uçlarına kadar günahtı..
Karanlıktı... Siyahtı...Griydi...
Onunla sevişmek büyük çok büyük bir savaştı.
Cenesiyle boynu arasındaki uzantiya bütün gezegenler sığabilirdi..
Senfoni orkestrası gibi teni vardı, bütün kemanlar ağlardı...
Omuz çukurları her ne kadar mezarlığı andirsa da aslında yeni doğan bir bebeğin yuvasıydı.
Zehirliydi...
Atık değildi... Atılandı...
Su içmezdi.. bende şu icmezdim karşısında..
Terini yalayarak giderebilirdim susuzluğumu oysa...
Teni büyük bir çölü andırırdı...
Hiçbir canlı hayatta kalamazdı...
Sıcaktı...
Kuraklıktı...
Issızdı....
Yaşamadan ölüyoruz sanki...
Sayfa 56Kitabı okudu
Dermanımın artık kalmadığını, kendi yaralarıma iyi gelmediğimde anladım...
Sayfa 25Kitabı okudu
Kendi kendine bir şeyler fısıldadığında deli olduğunu düşünürsün, kendisiyle konuşmayan insanlar delidir oysa.
Sayfa 60Kitabı okudu
“... Düştüğüm her yerden tek başıma kalktım ben, biliyor musun? Elimden geldiği kadarını yaptım, gelmediği yerde yüreğimden verdim. Yüreğimi ortaya koydum ben ama parçalandım işte. Biliyor musun, hep en sevdiklerim yaşattı bana kendi cehennemimi ve biliyor musun, ben artık ölüyorum. Ölüyorum ölmesine de kimse görmüyor bunu. Bu ölmekten daha acı...”
Sayfa 21Kitabı okudu