Gidesi geliyor bazen insanın. Alıp da kalemini,
kâğıdını daha da uzaklara; kâğıdın kalemden,
kalemin tutan elden incinmediği; su sesiyle
bezenmiş, renk renk çiçek açmış yerlere gitmek
istiyor.
Her şeyin bir zamanı olduğunu, zamanı geldiğinde hepsinin sırayla yaşanacağını anlatır bize mevsimler. Kimi zaman yazın kar yağar, kimi zaman da kışın güneş çıkar. Ama ne kışın çıkan güneş kış mevsimini inkâr ettirir ne de yazın yağan kar yaza küstürür.