5-6 yıl ara ile ikinci kez okudum. Ara ara, bende yer edinmiş kitapları tekrar alır okurum. Kadim bir dostla muhabbet dolu bir sohbet hissi uyandırır bu okumalar bende. O yüzden daha bir lezzetli olur.
Kitaba gelecek olursam, Sevinç Çokum'un pek çok kitabını okusam da hiçbiri bu kitaptaki tadı vermedi bana.
Kitapta, Kırım Türklerinin Rus işgali sırasında yaşadıklarını ele almaya çalışmış S. Çokum. Bunun yanı sıra Türk kültürünün pek çok iziyle karşılaşmak mümkün. Özellikle Dede Korkut'un tipik özelliklerinden yararlanmış yazar. Nizam Dede bu tipik Dede Korkut özelliklerini kendinde toplamış mesela. Örneğin ad verme, halk meclisinde ona danışma vs. Velhasılı, her iki okumamda da sıkılmadan, ilk kez okuyormuşçasına bitirdim kitabı.
