Kitap bir lanetle yazılan kaderin nereye gidilirse gidilsin hep bizi takip ettiğinden bahsediyor. Ne yaptığımız, hangi adla çağrıldığımızın bir önemi yok çünkü kaderin ağları içinde hareket etmek sanrılardan daha fazlası değil. İçinde karanlık bulunan kişiler her ne kadar yararlı olmaya çalışarak üretim ve değişiklik yaparlarsa yapsınlar, o karanlık her zaman daha baskın olup yapılan her şeyi yıkıyor. Turin ne adından, ne soyundan, ne karanlıktan kaçabildi. Nereye giderse gitsin bunu değiştirmedi çünkü o karanlık onun içindeydi ve sonunda onu da içine aldı. Belki sonunda dış dünyadaki kötülüğü yendi ama kendi içinde bulunan karanlık onun canını alana kadar durmayacağını bildiğinden, belki de o karanlığın dışardakinden bağımsız bir gücü olduğundan artık, ona teslim olmamak için öldürdü kendini.
