Huzursuz Dünya
Stefan ZweigEn Eski Huzursuz Dünya Gönderileri
En Eski Huzursuz Dünya kitaplarını, en eski Huzursuz Dünya sözleri ve alıntılarını, en eski Huzursuz Dünya yazarlarını, en eski Huzursuz Dünya yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gurbetteki Dostlara
O günlerde bizlerin bağlayan birlikteliğin bölücülükten daha güçlü olduğunu hissediyorduk. Hatta o, göbek bağından, dilin zincirlerinden bile sağlamdı. İşte bütün bu inançlarla birlikte geçirdiğimiz akşamlar güzelleşmiş, vatanlarımız arasındaki sınırları kaldırmıştı. aramızdaki kardeşlik, huzur kaçırıcı her şeyden daha güçlüydü...
Sayfa 6Kitabı okudu
Günümüzde kitleler değişim geçiriyor ve her insan ulusuna sadık olduğu süreci vardır .Şu anda kendi görüşlerim geçerli değil, ben dostluk nedir bilmiyorum. Milletime uymak zorundayım. Srtık benim olan sevgi, dostluk ve nefret yok...
Sayfa 7Kitabı okudu
Cephedeki asker elindeki tüfeğin tetiğine basarken düşünmemeli şunları: "Karşımdaki asker de belki bu savaşı istemiyor, evinde karısı ve çocukları onun dönmesini bekliyor...Varoluşunu sürdürmek isteyen bir ulus ötekinden nefret etmekten bir an bile çekinmemeli. Şimdi sizlere beslenen nefreti -benim böyle duygularım olmasa da- frenleyemem. Çünkü nefret kahramanlar yaratır, zaferleri getirir..
Sayfa 8Kitabı okudu
Şu anda kişisel dostluklarımız, geleceklerine şekil vermek isteyen ülkelerin çıkarlarına kurban ediliyor.
Sayfa 9Kitabı okudu
Düşüncelerin Değer Yitirmesi
Düşünce ve görüşler kalıcı değildir, insanına göre değişir. Onları yok edebilecek tek güç insanın ruhudur, kişiliğidir. Büyük düşünce ve idealler hiçbir zaman cephede gerçekleştirilmemiştir..
Günümüzde çok çekici savaşın sonunu getirici düşünceler üretiliyor. Şiddete son vermeli... Şiddete şiddetle son vermeli... Bir daha kan akmaması için şimdi kan akmalı... Fakat bunun böyle olacağını kim garanti edebiliyor? Günümüzde biri diğerinie, "Tornunun yaşamını kurtarmak için sen ölmelisin!" derken bunun gerçekleşeceğini nasıl İnanabiliyor? Yeryüzünde şiddet denen çılgınlığın günün birinde sona ereceğine kim inanıyor? insanoğlunun içgüdüsünün bir meyvesi olan güç ve şiddet hiçbir zaman yok olup gitmez. Sadece değişip başka bir kabuğa girer.