Hz. Muhammed'in Hayatı ve İslam Daveti 2 Sözleri ve Alıntıları
Hz. Muhammed'in Hayatı ve İslam Daveti 2 sözleri ve alıntılarını, Hz. Muhammed'in Hayatı ve İslam Daveti 2 kitap alıntılarını, Hz. Muhammed'in Hayatı ve İslam Daveti 2 en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İman ve şüphe bir arada bulunmaz. Birisinin varlığı diğerini yok eder.
Sayfa 351 - Pınar Yayınevi
"Vallahi, eğer Allah hidayet etmeseydi biz doğru yolu bulamazdık."
Sayfa 286Kitabı okudu
İslam’ın birilerine değil, insanların İslam’a ihtiyacı vardır.
Sayfa 469 - Pınar Yayınevi
Allah ve Resulü bir konuda bir hüküm verirse o doğrudur; o istek veya emir bir azap, sıkıntı nedeni değil; esenlik aracıdır, zaferdir, mutluluktur.
Sayfa 331Kitabı okudu
Sizden de, Allah'ın dışında taptığınız şeylerden de uzaklaşıyor ve Rabbime yöneliyorum.
Hz ibrahim (Meryem sûresi, 19:48)
Sayfa 25Kitabı okudu
İman ve şüphe bir arada bulunmaz. Birisinin varlığı diğerini yok eder.
Sayfa 351Kitabı okudu
Bu ayet düşünene şartelleri attırır :
Ahzab Suresi/ 33:36
"Allah ve Resulü bir işe hüküm verdiği zaman, inanmış bir erkek ve kadına o işi kendi istediklerine göre seçme hakkı yoktur. Her kim Allah ve Resulüne karşı gelirse, apaçık bir sapıklığa düşmüş olur "
Sayfa 467Kitabı okudu
... yaşamak; gerçekten yaşamak, yaşamaya değer bir hayata sahip olmak İslâm ile mümkündür.
Uhud'un Kazandırdıkları
Allah'ın (c.c) insanlığa sunduğu bir lütuf ve davetiye olan Kur'an açıklamıştır ki, yaşamak; gerçekten yaşamak, yaşamaya değer bir hayata sahip olmak İslâm ile mümkündür. Bu nedenle ilâhi çağrıya uyan ve daveti kabul edenler gerçek hayatın mensubu olacaklardır.
Resûlullah'ın odasına girdim. Örtüsüne sarılmış bir halde hasırın üzerine uzanmış yatıyordu. Altında hasırdan başka bir şey yoktu. Yanına oturdum.
Kalktı. Bir de ne göreyim, vücudu hasırın izleriyle doluydu. Merak içinde odayı incelemeye başladım. Bir köşede bir kap içinde yemek için saklanan bir avuç arpa, bir başka köşede de karaz yaprağı ve bir de duvara asılmış tam tabaklanmamış bir deri vardı. Odada başka bir şey görünmüyordu; ne bir yiyecek, ne de bir giysi vardı. Duygulandım; dayanamadım gözlerim yaşardı. Üzüntüm çok ağırlaştı, kendimi tutamadım; ağlamaya başladım. Yüzüme baktı 'Ömer neden ağlıyorsun?' dedi. Düşüncemi saklamadan söyleme
ihtiyacı hissettim; 'Ey Allah'ın Resûlü! Neden ağlamayayım? Baksana hasır her tarafına iz yapmış. Üzerinde elbise, altında örtü olarak şu gördüğüm kumaştan başkası yok. Odada ise yiyecek olarak sadece şu gördüklerim var. Kayser ve Kisra zenginlikler içinde yaşarken, Allah'ın Resûlü ve sevgilisi olmana
rağmen senin evin ise işte bu' dedim. 'Üzülme Ömer! Onlar kral, ben ise peygamberim. Ben ancak bir kulum. Kulun oturduğu gibi oturur, kulun yediği gibi yerim' dedi.
(Hz. Ömer)